آیا حیات روی کره زمین بیش از یک بار تکامل یافته است؟
تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۰۹۲۸۶
ایتنا - زندگی به اشکال مختلف در سراسر کرۀ زمین جاریست و پیدایش حیات قدیمی‌ترین رویداد زیستی محسوب می‌شود؛ آنقدر قدیمی که هیچ مدرک روشنی از آن، جز وجود خود حیات، باقی نمانده است.
زندگی به اشکال مختلف در سراسر کرۀ زمین جاریست و پیدایش حیات قدیمی‌ترین رویداد زیستی محسوب می‌شود؛ آنقدر قدیمی که هیچ مدرک روشنی از آن، جز وجود خود حیات، باقی نمانده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به همین دلیل پرسش‌های بسیاری درباره حیات مطرح است و یکی از وسوسه برانگیزترین آنها این است که پدیدۀ جادویی ایجاد زندگی از عناصر غیرزنده، چند بار روی کرۀ زمین روی داده است.
دیگر اینکه آیا همه زندگی‌ها روی کره زمین فقط یک بار مسیر تکامل را طی کرده‌اند یا اینکه موجودات زندۀ مختلف از رویدادهای مختلف و جداگانه‌ای حاصل شده‌اند.
تلاش برای یافتن پاسخی برای پرسش پیدایش حیات، از آن رو اهمیت دارد که می‌تواند احتمال یافتن حیات در سیارات دیگر را نیز افزایش دهد.
«منشأ حیات» یک سؤال اساسی در زیست‌شناسی مدرن است و احتمالاً سخت‌ترین سؤال برای مطالعه؛ چراکه حیات چهار میلیارد سال پیش شکل گرفته و در ابتدا نیز در سطح مولکولی روی داده است؛ به این ترتیب شواهد فسیلی کمی از آن باقی مانده است.
اگرچه درباره منشاء حیات نظریات مختلفی بیان شده، اما اکنون اجماع علمی بر این است که حیات از مولکول‌هایی غیرزنده و در یک فرآیند طبیعی به نام «بی‌جان‌زایی» (abiogenesis) پدید آمده است؛ آنهم به احتمال زیاد در تاریکی دریچه‌های هیدروترمال در اعماق دریا.
«بی‌جان‌زایی» چیست؟
دانشمندان مراحل متوالی مختلفی را برای تحقق «بی‌جان‌زایی» مطرح کرده‌اند:
مرحله اول، تشکیل ترکیبات اولیه از عناصر سازندۀ حیات است. ما می‌دانیم که کره زمین، غنی از مواد شیمیایی متعددی مانند اسیدهای آمینه و نوعی مولکول به نام نوکلئوتیدها یا قندها است که عناصر سازندۀ حیات محسوب می‌شوند. تجربه‌های آزمایشگاهی مانند آزمایش میلر-یوری نیز نشان دادند که چگونه این ترکیبات می‌توانند بطور طبیعی و تحت شرایطی مشابه دوره‌های آغازین شکل‌گیری زمین، تشکیل شوند و برخی از این ترکیبات نیز احتمالا با شهاب‌سنگ‌ها به زمین آمده‌اند.
در مرحله بعد، این مولکول‌های ساده با هم ترکیب شدند این پرسش مطرح می‌شود که آیا ممکن است پدیدۀ «بی‌جان‌زایی» بیش از یک بار اتفاق افتاده باشد و زمین چندین بار مولکول‌های خود-تکثیر شونده را آفریده باشد؟ و مولکول‌های پیچیده‌تری مانند چربی‌ها، پروتئین‌ها یا اسیدهای نوکلئیک را تشکیل دادند.
نکته مهم این است که اسیدهای نوکلئیک (مانند دئوکسی‌ریبونوکلئیک اسید یا همان DNA و اسید ریبونوکلئیک یا RNA) می‌توانند اطلاعات مورد نیاز برای ساخت مولکول‌های دیگر را ذخیره کنند. تحقیقات نشان داده که اگرچه DNA پایدارتر از RNA است، اما در مقابل RNA این توانایی را دارد که بخشی از واکنش‌های شیمیایی باشد که در آن یک ترکیب از خود کپی یا «خود همانندسازی» می‌کند.
سپس مرحلۀ کلیدی دیگری یعنی «انتخاب طبیعی» آغاز می‌شود. به عبارت دیگر هنگامی که یک سیستم اطلاعاتی بتواند از خود کپی بسازد، انتخاب طبیعی شروع به کار می‌کند. در این مرحله نسخه‌های جدیدی از این مولکول‌ها ساخته می‌شوند که حتی ممکن است دارای خطا یا جهش باشند و برخی از این جهش‌های جدید نیز توانایی تکرار را بهبود می‌بخشند.
به این ترتیب با گذشت زمان، نسخه‌های بیشتری از ملکول‌های جهش‌یافته‌ها نسبت به مولکول‌های دیگر بوجود خواهند آمد و با تکرار این جهش ها نیز به فراوانی آنها بطور قابل توجهی افزوده می‌شود.
این مولکول‌ها احتمالاً در نهایت یک مرز لیپیدی (چربی) ایجاد کرده‌اند که محیط داخلی ارگانیسم را از بیرون جدا می‌کند و «پروتوسل‌ها» را تشکیل می‌دهد. این «پروتوسل‌ها» می توانند مولکول‌های مورد نیاز برای واکنش‌های بیوشیمیایی را بهتر متمرکز و سازماندهی کرده و درنهایت متابولیسمی کارآمد ایجاد کنند.
آیا پیدایش حیات همچنان تکرار می‌شود؟
پس از درک چگونگی شکل‌گیری اولین حیات از عناصر غیرزنده، این پرسش مطرح می‌شود که آیا ممکن است پدیدۀ «بی‌جان‌زایی» بیش از یک بار اتفاق افتاده باشد و زمین چندین بار مولکول‌های خود-تکثیر شونده را آفریده باشد؟
گمان دانشمندان بر این است که برای هزاران یا میلیون‌ها سال، زندگی اولیه فقط شامل دسته‌ای از مولکول‌های RNA خودتکثیر شوندۀ مختلف با منشاء مستقل بوده است؛ البته این چیزی است که به علت ماهیت بسیار قدیمی پدیده و میکروسکوپی بودن آن، احتمالا هرگز نمی‌توانیم درستی آن را تایید کنیم.
دانشمندان همچنین در بسیاری از تجربه‌های آزمایشگاهی موفق شده‌اند مراحل مختلف «بی‌جان‌زایی» را بازتولید و ثابت کنند که می‌توان بیش از یک بار این پدیده را انجام داد؛ با این وجود در این باره که یافته‌های دانشمندان حاکی از آن است که همه موجودات زنده، از «آخرین جد مشترک جهانی همۀ گونه‌های حیات روی زمین» که به آن «لوکا» می‌گویند، منشاء می‌گیرند. آیا واقعا در گذشتۀ زمین هم چنین چیزی اتفاق افتاده تردید دارند.
پرسش دیگری که ممکن است مطرح شود این است که: آیا همین الان که مشغول خواندن این مطلب هستیم نیز حیات‌های جدیدی به شیوۀ «بی‌جان‌زایی» در حال شکل‌گیری است؟
دانشمندان چنین چیزی را بسیار بعید می‌دانند؛ زیرا شرایط فیزیکی و شیمیایی زمین اولیه بسیار متفاوت از وضعیت کنونی کره زمین بوده است و اگر اکنون در جایی از این سیاره، شرایط ایده آلی برای ظهور مولکول‌های خودتکثیر شونده جدید وجود داشته باشد نیز آنها بسرعت توسط حیات موجود از بین می‌روند.
یافته‌های دانشمندان حاکی از آن است که همه موجودات زنده، از «آخرین جد مشترک جهانی همۀ گونه‌های حیات روی زمین» که به آن «لوکا» می‌گویند، منشاء می‌گیرند.
به عبارت دیگر «LUCA» موجود زنده‌ای بوده که همه موجودات کره زمین را به وجود آورده است و اگر در دوران اولیه زمین اجداد دیگری نیز وجود داشته‌اند، هیچ نسلی از خود به جا نگذاشته‌اند.
شواهد کلیدی وجود «لوکا» را تأیید می‌کنند؛ بویژه آنکه همۀ موجودات زنده روی کره زمین دارای کد ژنتیکی یکسانی هستند یعنی در همۀ آنها بین نوکلئوتیدهای موجود در DNA موسوم به A، T، C و G و اسید آمینه‌های موجود در پروتئین‌ها همواره یک مطابقتی وجود دارد. به عنوان مثال، توالی سه نوکلئوتید ATG همیشه با اسید آمینه متیونین مطابقت دارد.
مسیرهای بیوشیمیایی مانند مسیرهایی که برای متابولیسم غذا استفاده می‌شوند نیز وجود «لوکا» را تایید می‌کنند؛ همچنین صدها ژن یکسان در موجودات زنده متفاوت وجود دارد که تنها با به ارث بردن از «لوکا» قابل توضیح هستند.
از مسیر تجزیه و تحلیل «درخت زندگی» و آناتومی‌ها و توالی‌های ژنتیکی نیز می‌توان به ارتباط میان ارگانیسم‌های موجود در کره زمین پی برد و به یک جد مشترک رسید.
نظریه تکامل داروین نیز مهر تایید دیگری بر این نظریه است که ثابت می‌کند موجودات کنونی زمین، حاصل زنجیرۀ بی‌وقفه‌ای از رویدادهای تولید مثلی هستند که ریشۀ آن به میلیاردها سال قبل برمی‌گردد.
به همین دلیل به نظر می‌رسد به همان اندازه که فکر کردن به احتمال خلق حیات به شیوه‌ای متفاوت در سیاره ما یا جایی دیگر هیجان‌انگیز است، دانستن این موضوع که ما با تمام موجودات زنده در این سیاره ارتباط داریم نیز احتمالا هیجان‌انگیزتر خواهد بود.
منبع: یورونیوز
منبع: ايتنا
کلیدواژه: فضا ناسا زمین منشأ حیات بیش از یک بار موجودات زنده پیدایش حیات مولکول ها کره زمین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۰۹۲۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تضمین حیات شهری با افزایش درختان
موضوع کاشت درخت در اکوسیستم شهری بسیار فراتر از یک ضرورت زیبایی‌شناختی است و فواید بی‌شماری را برای شهرنشینان و همچنین بقای شهر به همراه دارد.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، امروزه شهرها در تلاش برای بازیابی فضاها به نفع مردم و کاهش وابستگی به وسایل نقلیه شخصی هستند و در این راستا کاشت درخت در خیابان‌ها را برای تبدیل بافت شهری به محیطی سالم برای شهروندان در اولویت قرار می‌دهند. در ادامه دلایلی برای جایگزینی سنگ و آسفالت با سایبان‌های درختی و روش‌های بهره‌گیری از مزایای درختکاری شهری مطرح می‌شود.
کاهش مرگ‌ومیر ناشی از گرمای تابستانرویدادهای شدید آب‌وهوایی ناشی از گرم‌شدن کره زمین در حال افزایش است. یک مطالعه جدید در بارسلونا نشان می‌دهد که اگر سایبان‌های درختی اروپا دو برابر شوند، یعنی از ۱۵ درصد فضای شهر به ۳۰ درصد برسند، مرگ‌ومیر ناشی از امواج گرما، ۴۰ درصد کاهش می‌یابد و مرگ‌های زودهنگام به میزان یک‌سوم کمتر می‌شود. درختان با ایجاد سایه، میزان تابش خورشیدی را که به زمین می‌رسد کاهش می‌دهند و همچنین هوا را از طریق فرآیند تبخیر و تعرق خنک می‌کنند. بخار آبی که در فرایند تبخیر و تعرق از برگ درختان آزاد می‌شود، به‌ویژه در شرایط آب‌وهوایی گرم و خشک، به کاهش دما کمک می‌کند و هوای پاک‌تری برای تنفس در اختیار شهروندان قرار می‌دهد.
درختان علاوه بر فوایدی که برای سلامت جسمی دارند، می‌توانند با کاهش استرس در محیط شهری، سلامت روانی افراد را نیز ارتقا دهند. همه‌گیری کووید -۱۹ این موضوع را بیشتر برجسته کرد و شهرها را تشویق به گسترش فضای سبز و افزایش آگاهی در مورد مزایای طبیعت کرد. همه این مزایای کاهش دما، افزایش رطوبت، هوای تمیز و اثرات روانی در کنار یکدیگر باعث کاهش مرگ‌ومیر در شهرها می‌شوند.
کاهش روند گرمایش کره زمینشهرها می‌توانند با ایجاد پناهگاه‌های آب‌وهوایی با تأثیر اجتناب‌ناپذیر گرمایش جهانی مقابله کنند. مطالعه بارسلونا نشان داد که در صورت اجرای طرح دوبرابرسازی سایبان‌های درختی در ۹۳ شهر اروپایی، میزان گرمایش کره زمین به ۱.۳ درجه سانتیگراد محدود می‌شود. یک مطالعه دیگر در ۲۹۳ شهر اروپایی به این نتیجه رسید که درختان دمای متوسط سطح زمین را در تابستان‌های گرم تا ۱۲ درجه سانتیگراد کاهش می‌دهند. اختلاف دما در زمان‌های گرمای شدید بین مناطقی که صددرصد توسط درختان شهری پوشیده شده‌اند و مناطقی که صددرصد با بافت شهری پیوسته پوشیده شده‌اند، بسته به موقعیت جغرافیایی شهر، می‌تواند به ۲۵ درجه سانتیگراد یا بیشتر برسد.
درختان نقش مهمی در تصفیه هوای شهرها، کاهش آلودگی و بهبود کیفیت هوا دارند و می‌توانند با حذف آلاینده‌ها و به دام انداختن گرد و غبار و ذرات معلق در هوا به ارتقای کیفیت هوا کمک کنند. حذف آلودگی از هوا به کاهش خطر بیماری‌های تنفسی و سایر مشکلات بهداشتی مرتبط با کیفیت پایین هوا کمک می‌کند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ نشان داد که افزایش ۱۰ درصدی تاج درختان در شهرها می‌تواند کیفیت هوا را تا ۸ درصد بهبود ببخشد.
مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۸ در مجله Environmental Pollution منتشر شد، نشان داد که افزایش پوشش درختان در مناطق شهری منجر به کاهش سطح ذرات ریز معلق در هوا می‌شود که نوعی آلودگی مرتبط با بیماری‌های قلبی‌عروقی و سرطان هستند. بر اساس نتایج این مطالعه، پوشش درختان آلودگی صوتی را نیز کاهش می‌دهد و از این طریق بر بهبود سلامت شهروندان تأثیر مثبت می‌گذارد.
کمک به خنثی‌سازی کربنیک درخت بالغ به‌طور متوسط سالانه نزدیک به ۲۲ کیلوگرم دی‌اکسیدکربن را حذف می‌کند و در طول عمر خود که معمولاً حدود ۵۰ سال است، می‌تواند یک تن دی‌اکسیدکربن را خنثی کند. مطالعات نشان می‌دهد که پوشش درختان کل کره زمین، حدود ۴۰۰ میلیارد کربن ذخیره می‌کند که ۳۰ درصد از کل کربن موجود در جو است. به این ترتیب، تمام شهرهایی که در حال اجرای طرح‌های خنثی‌سازی کربن هستند، ابتدا باید ردپای کربن خود را محاسبه کنند و پس از آن تمام فرایندهایی را که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم باعث انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شوند، ارزیابی کنند و روش‌های لازم برای دستیابی به حداکثر کاهش کربن را ارائه دهند. پس از رسیدن به نتیجه نهایی، میزان انتشارات باقیمانده را با مقدار دی‌اکسیدکربنی که جنگل‌های شهری قادر به حذف آن هستند، جبران کنند.
مفهوم «شهر ۱۵ دقیقه‌ای» یک روش برنامه‌ریزی برای ایجاد محله‌های شهری است که در آنها تمام نیازهای روزانه را می‌توان با یک پیاده‌روی ۱۵ دقیقه‌ای، دوچرخه‌سواری یا حمل‌ونقل عمومی برآورده کرد. این نیازها شامل دسترسی به مسکن، اشتغال، خدمات و فضاهای سبز از جمله درختان و پارک‌ها می‌شود. این طرح‌ها ایجاد محله‌های قابل پیاده‌روی و قابل زندگی با دسترسی به طبیعت را در اولویت قرار می‌دهند و در بسیاری از موارد، این امر مستلزم کاشت درختان جدید و ایجاد فضاهای سبز جدید مانند پارک‌ها و باغ‌های عمومی است. به عنوان مثال، پاریس متعهد شده بود تا سال ۲۰۲۴ به عنوان بخشی از برنامه ۱۵ دقیقه‌ای شهری خود و با هدف ایجاد شهری پایدارتر و با کیفیت بهبودیافته برای ساکنان، ۱۷۰ هزار درخت جدید در شهر بکارد. اولویت قراردادن درختکاری و ایجاد فضای سبز در طرح‌های ۱۵ دقیقه‌ای شهری، به ایجاد محیط‌های شهری زیست‌پذیر، پایدار و سالم برای ساکنان منجر می‌شود و با بهبود چشم‌انداز شهر، کیفیت زندگی و احساس اجتماعی را در بین شهروندان افزایش می‌دهد، زیرا مردم را تشویق می‌کند که زمان بیشتری را در خارج از منزل بگذرانند و با همسایگان خود تعامل داشته باشند.
طرح ایجاد فضای قابل زندگی با قانون ۳-۳۰-۳۰۰ با هدف توسعه شهرهای سبزتر، سالم‌تر و گسترش متناسب فضای سبز یکی از راهکارهای برای توسعه درختکاری است. بر اساس این طرح نوسازی ساختمان‌ها و مناطق شهری باید به‌صورتی باشد که هر خانه از ۳ درخت، ۳۰ درصد پوشش درختان شهر یا حداکثر ۳۰۰ متر فاصله از نزدیک‌ترین پارک عمومی یا فضای سبز بهره داشته باشد. حداکثر فاصله ۳۰۰ متری، معادل پنج دقیقه پیاده‌روی یا ۱۰ دقیقه قدم‌زدن تا نزدیک‌ترین پارک، مسیر یا فضای سبز است که دفتر منطقه‌ای اروپایی سازمان بهداشت جهانی نیز آن را توصیه می‌کند.
بهبود سلامت و رفاه در جامعهدرختان و سایر انواع پوشش گیاهی شهری با فراهم کردن فضایی برای تفریح و آرامش، نه‌تنها به دلیل افزایش فعالیت بدنی، بلکه به دلیل بهبود سلامت روان، تقویت حافظه و توجه، سلامت و رفاه مردم را بهبود می‌بخشند. تحقیقات نشان می‌دهد که ساکنان محله‌هایی با فضای سبز بیشتر، تمایل بیشتری به فعالیت بدنی مانند پیاده‌روی، دویدن و سایر اشکال ورزش دارند. زیبایی فضای سبز یک آرام‌بخش طبیعی برای ذهن‌های آشفته امروزی است و افرادی که در محله‌هایی با درختان و فضای سبز بیشتر زندگی می‌کنند، سطح پایین‌تری از مشکلات روانی را گزارش می‌کنند. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۵ در مجله Environmental Health Perspectives منتشر شد، نشان داد که قرار گرفتن در معرض فضاهای سبز از جمله درختان، با عملکرد شناختی بهتر در کودکان مرتبط است و با کاهش استرس و ایجاد فرصت‌هایی برای فعالیت بدنی به بهبود حافظه و توجه در افراد کمک می‌کند.
شهر نقرهایکاهش نرخ زادوولد همراه با افزایش امید به زندگی، بهبود سلامت و پیشرفت‌های پزشکی منجر به رشد پدیده پیری جمعیت در شهرها شده است که از آن با عنوان شهر نقره‌ای نام برده می‌شود. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ در اروپا ۵۰ درصد جمعیت بالای ۵۰ سال باشند، بنابراین لازم است شهرها موارد لازم برای حفظ جذابیت برای افراد مسن را در دستور کار برنامه‌های خود قرار دهند. در همین راستا، ایجاد فضاهای سبز عمومی به مراقبت بهتر از سالمندان کمک می‌کند و طیف وسیعی از خدمات اکوسیستمی را ارائه می‌کند که می‌تواند به مبارزه با بسیاری از بیماری‌ها و بهبود زندگی برای سالمندانی کمک کند که در معرض خطر بالای سلامتی هستند.
درختان با افزایش کیفیت هوا تأثیر مثبتی بر سلامت تنفسی همه افراد به‌ویژه سالمندان دارند. تحقیقات نشان داده است که برای افراد مسن، گذراندن وقت در فضاهای سبز و بهره‌مندی از مزایای درختان شهری به کاهش استرس، بهبود خلق‌وخو و ایجاد حس آرامش کمک می‌کند. درختکاری شهری فضا را برای فعالیت‌ها و رویدادهای بیرون از خانه افراد مسن فراهم می‌کند تا با دیگران در جامعه خود ارتباط برقرار کنند و از خطر انزوای اجتماعی در امان بمانند.
نمونه‌های برجسته درختکاری شهریبسیاری از شهرها با توجه به دلایل مطرح‌شده، در حال اجرای طرح‌های درختکاری شهری و پروژه‌های گسترش فضای سبز هستند که در ادامه بعضی از آنها عنوان می‌شوند.
مادرید، اسپانیاجنگل متروپولیتن مادرید پروژه‌ای است که هدف آن ایجاد یک حلقه سبز در اطراف شهر است که از جنگل‌ها و پارک‌ها تشکیل شده است تا با افزایش سطح فضای سبز شهری، کیفیت هوای شهر و شرایط زیست‌محیطی را برای شهروندان ارتقا دهد.
امارات
امارات در راستای اقدامات سبز خود، پناهگاهی موسوم به شجر را در فضایی به وسعت ۱.۶ میلیون فوت مربع و متشکل از ۱۳۰ هزار درخت از ۵۰ گونه مختلف سازگار با آب‌وهوای محلی ایجاد کرده است و بازدید از این مکان را به عنوان یک تور تفریحی و آموزشی ارائه می‌دهد.
شهر ۲۰۰ هزار نفری نیس فرانسه طرح «هر شهروند، یک درخت» را برای سبزسازی و دستیابی به اهداف اقلیمی و ایجاد فضاهای عمومی آرام‌تر در شهر ارائه کرده است که بر اساس آن قرار است تا سال ۲۰۲۶ به ازای هر شهروند یک درخت در شهر کاشته شود. شایان ذکر است که طی ۱۵ سال گذشته، ۱۶ پارک و باغ جدید به همراه هفت باغ اجتماعی و تقریباً ۱۰۰ باغ آموزشی در این شهر ساخته شده است.
شهر برلین یک حلقه سبز متشکل از مناطق سبز، پارک‌ها و فضاهای طبیعی ایجاد کرده است که شهر را احاطه می‌کند. این حلقه سبز که به «کمربند سبز» معروف است، بیش از هزار هکتار وسعت دارد.
بوستون، ایالات متحدهمدیران بوستون در ایالت ماساچوست آمریکا با تمرکز بر طرح جنگل‌کاری شهری، یک اداره جنگلداری تأسیس کرده‌اند تا بر فرایند گسترش سایبان‌های درختی در سراسر شهر نظارت و مدیریت داشته باشد و زیست‌پذیری مناطق و رفاه عمومی شهروندان را بهبود ببخشد. کارکنان این اداره، علاوه بر کاشت درختان جدید، روش‌های بهینه برای آبیاری و نگهداری از درختان قدیمی و گسترش سایه در معابر را ارائه می‌دهند.
شهر مونترال پروژه‌ای به نام «کمربند سبز» را راه‌اندازی کرده است که هدف آن ایجاد یک حلقه سبز از مناطق طبیعی و پارک‌های اطراف شهر است که باعث بهبود کیفیت هوا، کاهش سروصدا و ایجاد محیطی سالم برای ساکنان می‌شود.
لندن، انگلستانشهر لندن پروژه‌های متعددی برای ایجاد فضاهای سبز و پارک‌هایی دارد که شهر را احاطه می‌کنند. یکی از این پروژه‌ها «شبکه سبز» است با هدف ایجاد شبکه‌ای از فضاهای سبز که مناطق مختلف شهر را به هم متصل می‌کند و با کاهش دمای مناطق شهری و حومه‌ها، علاوه بر مقابله با پدیده جزیره گرمایی، کیفیت زندگی ساکنان را بهبود می‌بخشد.
توزیع درختان در ونکوور یکسان نیست و بسیاری از مناطق شهری فاقد سایبان درختی موردنیاز هستند که همین امر، دمای هوای آنها را نسبت به سایر مناطق پردرخت شهری افزایش داده است. مدیران ونکوور طرح کاشت ۲۵۰ نهال جدید را در محله‌هایی با کمترین دسترسی به درختان ارائه داده‌اند تا با ایجاد سایبان در این مناطق، علاوه بر مقابله با اثرات جزیره گرمایی در شهر، حس برابری میان شهروندان را افزایش دهند.
بازداشت مروج کودکهمسری برای تبلیغ آرایشگاه زنانه در اینستاگرام